Sinds 2009 komen wij in Gambia. Gelijk hadden wij ons hart eraan verloren. Niet voor niets heet het land ‘The smiling coast’. Ongelooflijk hoe deze straatarme bevolking in het uiterste westpuntje van Afrika kan blijven lachen. Ze hebben werkelijk ‘niets te makken’. Kijk hier om je heen, en alles dat je ziet – van een bureau tot een broodrooster en van een klok tot een poster aan de wand – zij hebben het niet. Als ze al een baantje hebben, dan verdienen ze gemiddeld 1 euro per dag. Dit filmpje werd gemaakt na ons laatste bezoek aan het land. Wij hadden, met ons voetbalteam, toen net een watertoren gerealiseerd.
Sinds 2009 komen wij in Gambia. Gelijk hadden wij ons hart eraan verloren. Niet voor niets heet het land ‘The smiling coast’. Ongelooflijk hoe deze straatarme bevolking in het uiterste Westpuntje van Afrika kan blijven lachen. Ze hebben werkelijk ‘niets te makken’. Kijk hier om je heen, en alles dat je ziet – van een bureau, broodrooster, een klok tot een poster aan de wand – zij hebben het niet. Als ze al een baantje hebben, dan verdienen ze gemiddeld 1 euro per dag.
Toen wij met Omar Kanteh in zijn dorp Aljamdu aankwamen, gingen we overstag. Aan deze armoede moesten we iets gaan doen. En zo gingen er het jaar erop een paar dozen heen. Het jaar daarna nog meer, en ga zo maar door. Overal zamelden we kleding, spullen en geld in. En 100% daarvan ging ook rechtstreeks naar het goede doel. Wij ‘declareren’ geen onkosten, hebben dat ook helemaal niet nodig.
Met gepaste trots stellen we onze vrijwilligers voor: Falikou (links) en Kebba (rechts). Zij wonen tegenwoordig allebei in Nederland en helpen ons op allerlei manieren met de activiteiten van Eye4Gambia en met name de communicatie met onze Gambiaanse vrienden en de inzameling en verzending van tweedehands spullen.